Mesnate, heshtje, Ne qiell s’paska hene.
Hije te trishta qe ikin dhe gjurme nuk lene.
Dhe gjumi, ai nuk i do me syte mi,
Ka ikur me hijet, ka ikur, ku,,,se di!
Mesnate dhe une akoma e humbur,
Mes mijera mendimesh e strukur,
E fshehur mes mijera endrrash vigane,
Ne varken e shpreses, n’mes detit pa limane.
Mesnate, une pres, ne erresire te gjej ate shkendije,
Ate qe s’kisha dje, s’kam sot dhe neser kush e di!!!
Qetesi, bota ka fjetur dhe une perqafuar me vetmine,
Ne mesnate. Edhe pse zgjuar, po enderroj lumturine!
Fjalet jane pak
te them ate qe shoh me sy
zemra me ben tak
deren e hap… ti je aty.
Yll qe shendrit kete nate
shpirtin me emocione ma mbush
je shkelqimi i galaktikes se pa mate
me ty yll sonte flen nje arush…
Kliko për të lexuar poezinë të plotë »
Kesaj udhe vetmie,
Kam mbetur si varr i harruar.
Gjekundi e shoh s’po me shpie.,
Kjo udhe me dhimbje ‘mbuluar’.
Ne mbetsha diku ne nje skaj,
E dheu do m’shtrihet mbi shtat,
Fort zemren me dore do ta mbaj,
Qe friken mos ta ndjeje aspak!
Dhe syte ne mu mbyllshin aty,
Ne mes te k’saj udhe te trishte,
Udh’taret e tjere le t’ma hedhin,
pak Dhe permbi shtatin e brishte!
Dëgjoja një zë të ëmbël melodik
fuqia pushtuese e tij më vinte valë-valë,
shprehje ndjenjash lirike nga një ҫiltërsi shpirti
u dridha i tëri si flakë.
Nga rrëqethjet e brendisë melodike,
tingujt e zërit më dehën në kënaqësi.
Kënga shqipe- më ngrohi si prushi!
T-oke e lashte e shkretuar,
E-nderr e bukur pa mbarim,
D-iell i zjarrte i perenduar,
A-rome zambaku mbi trupin tim.
Sh-i lotesh i trishtuar,
U-lli vajs ne lulezim,
R-reze dielli ne te aguar,
O- qiell i zjarrt ne perendim,
J-e drita e shpirtit tim.
Eja merme te lutem sonte,
Mos me ler ne deshperim.
Se ne kete det te loteve,
Po fundoset ky shpirti im.
Eja sonte e merme, te lutem.
Se s’dua qe te vuaj me,
Merme, se ky shpirt i humbur,
Ngadal po qan, si era pa ze.
Te lutem, eja sonte e merrme,
Merme dhe mbame ne duart e tua.
Aty e lumtur te jem per jete,
Besome, asgje me teper s’dua.!
Jane ato oret larg teje
Torture qe s‘ka mbarim.
Flak‘t e ferrit brenda meje,
Pervelojne gjith unin tim!
Ne cdo sekonde qe kalon,
Ndjej se je vite larguar.
Cdo qelize imja, te kerkon,
Mendja….Krejt e shperqendruar!
Me vjen ne enderr nganjehere,
si hije sillesh neper nate,
E c’mund te bej per te te ndjere?
Eshte thjesht kjo, nje enderr e ngrate!
Me vjen dhe syte mi mbyll ngadale
Dhe si ninulle e embel e Nenes,
Me ve ne gjume ashtu pa fjale,
Sa here qe vjen nen drit’ te henes!
Loading ...