Mesnate, heshtje, Ne qiell s’paska hene.
Hije te trishta qe ikin dhe gjurme nuk lene.
Dhe gjumi, ai nuk i do me syte mi,
Ka ikur me hijet, ka ikur, ku,,,se di!

Mesnate dhe une akoma e humbur,
Mes mijera mendimesh e strukur,
E fshehur mes mijera endrrash vigane,
Ne varken e shpreses, n’mes detit pa limane.

Mesnate, une pres, ne erresire te gjej ate shkendije,
Ate qe s’kisha dje, s’kam sot dhe neser kush e di!!!
Qetesi, bota ka fjetur dhe une perqafuar me vetmine,
Ne mesnate. Edhe pse zgjuar, po enderroj lumturine!