Kesaj udhe vetmie,
Kam mbetur si varr i harruar.
Gjekundi e shoh s’po me shpie.,
Kjo udhe me dhimbje ‘mbuluar’.
Ne mbetsha diku ne nje skaj,
E dheu do m’shtrihet mbi shtat,
Fort zemren me dore do ta mbaj,
Qe friken mos ta ndjeje aspak!
Dhe syte ne mu mbyllshin aty,
Ne mes te k’saj udhe te trishte,
Udh’taret e tjere le t’ma hedhin,
pak Dhe permbi shtatin e brishte!
Shum poexi e bukur …Dashuria eshte e dhimbshme ..per ate qe kupton