Author Archive

Mos më kritiko në çdo fjalë,
Mos më thuaj që unë nuk di,
Sepse jam i vetmi djalë ,
Që në këtë vend solli risi.

N’moshën më t’mirë të rinisë,
Krejt i braktisur nga jeta,
I thura vargje dashurisë ,
Kur ju thurnit gënjeshtra. 

Kliko për të lexuar poezinë të plotë »

Ketu ,ku toka ka blerim
dhe gjethet ,fergellohen lehte
nga flladi veres ne agim,
me nje shkelqim ,krejte te ylberte.

Ne keto troje blerimplote
ku dritesimi nuk shteron,
ku meret fryme lehtesisht
ketu ,ti do te mbreterosh

Jane keto mbremje pa syte e tua,
e merzia me i besdisshmi shok qe kam,
te kerkoj ne valet e deti, thua,
se ato te moren prej meje kaq larg !…

Dreqi e marrte, me thuaj si ?…
Si mundesh nga kaq larg e me shume me vret,
duke ndjekur me veshtrim zerin tim,
nder valet e detit sic thyhet e humbet 

Shpirti ne heshtje po me tretet
vdes tek une,cdo dite ngadale,
e si mundet pa ty te mbetet
e t’qendroje akoma gjalle..?!

Si mundem valle te ngushelloj
shpirtin tim,tek vec vajton?
si mundem valle pa ty t’jetoj
nje jete me ty,nuk me mjafton.

Mikja ime përshëndetje,
u bë kohë që s’të kam shkruar,
ndoshta gjatë ke pritur në heshtje,
dhimbjen time se ke harruar.
Unë vazhdoj të flas me natën,
ti me lotet flet e di,
brenda mallit kërkoj gjatë,
të gjej aty mëkatin tim.
Unë vazhdoj të flas me natën,
dhe lexoj dhimbjet e tua,
fjalë dashurie qenkan lotët,
ah kjo letër më mbeti këtu..

Ti erdhe ne ender, ndrojtur si ateher,
me veshe ngjyren e bukur te rinis,
syve u dhe drit si yjeve ne qell
brenda tyre thell i mbushe plot gezim.

Lutesha pa reshtur te ishe e vertet,
vetes i thosha, nuk jam ne ender,
por kur zgjasja duart, te te perqafoj,
ti sishe aty, ktheheshe ne engjell.

E kjo nat e gjate, ender genjeshtare,
s’me la te te puth, te te perqafoj,
germoj gezushem, koherve nder vare,
tek une te te sjell, te te perjetesoj.

Per nje puthjen tende vuaj
per nje tendin perqafim
per nje -te dua – tenden vuaj
per nje tendin ledhatim
per nje -me duaj!- tenden vuaj
qe s’me do, dije ben krim!

Qe diten e pare qe te pashe,
Ndjeva se te njihja vite.
Zemren time ty ta dhashe,
Beji c’te duash, mbaje a mbyte.!

Tani prej teje e roberuar,
N’ate thell’sine e syve te tu.
Krejtesisht jam dashuruar,
Si gorgona me detin blu.!

Gjithshka para teje humbi u be pluhur.
Akoma dhe ajri mban tenden arome.
E jetes time je trofeja me e bukur.
Dhe e tille zemer, do t’jesh gjithmone.!!!