Posts Tagged ‘poezi malli’
Kur u ndava me ty,
U ndava nga jeta.
Ne fjalet e tua
Dhimbjen ndjeva.
Nuk e di si te vazhdoj jeten pa ty,
Kur ti per mua je e vetmia dashuri
E di se do kthehesh prap tek un
Por shpresoj qe ateher te mos jet teper von.
Më ndodh te perhumbem mbi vale.
Te bisedoj me detin dhe henen.
Te flas me yjet dhe shkumen e bardh.
Shpesh me ndodhe te pres ardhjen tende.
Ndjej që nga syt më bulezojnë pika lot.
Shpesh kjo çudi me ndodh neper endra.
Ndodhe te kujtoj burbuqen qe me dhurove.
Ne vazo e ruaj si kujtimin me te shtrenjt.
Kliko për të lexuar poezinë të plotë »
Ne kete nate me shi
Brengat nuk pushojne
Zemra e merzitur
Lotet me pikojne.
Nga thellesia e shpirtit
Kendohet nje elegji,
Nje ze i pikelluar
Tretet neper stuhi.
Jam me ty ne cdo moment
dhe pse je larg un jam me ty
fytyren tende kame ndermend
imazhin tend e mbaj ne sy.
Mikja ime përshëndetje,
u bë kohë që s’të kam shkruar,
ndoshta gjatë ke pritur në heshtje,
dhimbjen time se ke harruar.
Unë vazhdoj të flas me natën,
ti me lotet flet e di,
brenda mallit kërkoj gjatë,
të gjej aty mëkatin tim.
Unë vazhdoj të flas me natën,
dhe lexoj dhimbjet e tua,
fjalë dashurie qenkan lotët,
ah kjo letër më mbeti këtu..