Archive for October, 2014
Ne zhegun e gjate te pritjes,
ti ishe ,fresku i mbremjes,
ardhur nga ato vise
ku gatuhen, melhemet e zemres!
Cfare te t‘jap si kujtim
Te te jap gjysmen e shpirtit tim?
Nese shpirti s‘te mjafton
te jap syrin qe loton.
Nese syri s‘te mjafton
te jap buzen qe te pervlon
Nese as buza s‘te mjafton
une te jap zemren
qe ta kesh PERGJITHMONE.
Ty je per mua zemra ime shpirti im,
ty je per mua jeta ime engjelli im
ty do tet mendoj ne cdo moment,
Sepse ti je dashuria ime e vertet.
Ty me mesove si te dashuroj
vetem ty cdo dite te enderroj.
Do jem me ty ne perjetesi
do jem me ty ne pafundesi
do jem me ty un pergjithmon
sepse nuk mbaron dashuria jone.
Mos me ndrysho,
une keshtu jam dhe nuk e hedh veten poshte,
mund te ndryshosh gjithcka reth meje,
por mua jo…
Mos me ndrysho menyren qe flas,
as menyren qe shkruaj,
mos kerko te me besh,
me veten time te huaj!
Ndryshoma jeten po ke mundesi,
fut bukurin tende aty,
fshima lotin qe ne sy me ndricon,
por mua, nuk ke pse me ndryshon!
Nuk dua te me falin as dhe nje mekat,
Gjithcka qe bera une le ti paguaj,
Vecse syte mbi sy t’mi hedhin vec per pak,
T’me thone nese jam une nje e huaj!
Nuk dua me petale rrugen te ma shtrojne,
Te eci kam mesuar neper gure dhe balte,
Vecse drejt ne sy nje here te me veshtrojne,
At’here kur rrjedh i ngrohte loti i kristalte!
As dua meshire e asnje fjale te mire,
Nuk dua, nuk kerkoj ne duar t’me peshojne,
Vecse per nje cast te shihen ne pasqyre,
Dhe le te gjejne aty, cfare tek une kerkojne.
E sotmja mbështet kokën në prehrin e së ardhmes,
errësira ngulfatet në rreze drite,
dështimet e pësuara pa fakte strehohen në të nesërmen,
robëria përqafon lirinë, vuajtjet gjejnë shërimin
mjerimi i mbushur nga kupa e skamjes ngushëllohet në arsye
zbutet zhurma, hiqet vrazhdësia ,njomet ashpërsia.
Dita e nesërme quhet shpresë.
E shpresa nuk vdes kurrë !!!
Mesnate, heshtje, Ne qiell s’paska hene.
Hije te trishta qe ikin dhe gjurme nuk lene.
Dhe gjumi, ai nuk i do me syte mi,
Ka ikur me hijet, ka ikur, ku,,,se di!
Mesnate dhe une akoma e humbur,
Mes mijera mendimesh e strukur,
E fshehur mes mijera endrrash vigane,
Ne varken e shpreses, n’mes detit pa limane.
Mesnate, une pres, ne erresire te gjej ate shkendije,
Ate qe s’kisha dje, s’kam sot dhe neser kush e di!!!
Qetesi, bota ka fjetur dhe une perqafuar me vetmine,
Ne mesnate. Edhe pse zgjuar, po enderroj lumturine!
Fjalet jane pak
te them ate qe shoh me sy
zemra me ben tak
deren e hap… ti je aty.
Yll qe shendrit kete nate
shpirtin me emocione ma mbush
je shkelqimi i galaktikes se pa mate
me ty yll sonte flen nje arush…
Kliko për të lexuar poezinë të plotë »
Loading ...