Arkiva për kategorinë ‘Poezi dashurie’
Atje ku bashkohen dy hënat
Atje, në asgjëkund
Dhe dashuria ime për ty
Atje e gjen një fund.
Ku dielli bëhet akull
E deti bëhet shkrumb
Dashuria ime për ty
Atje e gjen një fund.
Duke ecur ne bregdet
ty te mendoja ate nate,
sa shume dhimbje percillte nata
por ti se di, je shume larg.
Me more ne krahe
fort me perqafove,
gjithcka do behet mire me the,
baske me mua lotove.
Me dhe force te perballoj
gjithe sfidat e jetes time,
dashuria ime e madhe,
kuptimi i jetes time!
Copëza të vogla kujtimi,
Hapa vallzimi, muzikë, shpresë
Trokasin në dyer “gëzimi”.
Dhe ëmbel thonë ” Mirmëngjes”.
Mirmëngjes dashuri,
më lumturon kur të kam pranë,
Do te bëj gjithçka për ty,
do i dilja detit anë e mbanë!
Per ty dashuri nje leter shkrova,
ndjenjat e pastra aty i shtrova,
nje pende e nje flete mua mu desh
dhe fleten mbusha pa lene asnje rresht.
Per ty dashuri qe nuk e di
Nuk i di ndnjenat e mia,
po vuaj un cdoo dite,
te lutem me shiko dhe ti mua!
Ç’t’i bëj lules që hedh shtat
në pagjumjen time.. ç’do nat’
në kraharor rrënjosur
me aromë shpirti parfumosur.
Ta ujis me kujtime,
ta ledhatoj,
me puhizë të frymës sime,
ta këpus e të ta fal.
Por, s’e di nese akoma
më pret zgjuar,
se do vija un me vrap
me lulen ndër duar.
Orëve të vona, më pushton vetmia,
Dhe ti akoma, s’dukesh që të vish,
Ti nisu dhe eja, si vjen dashuria,
Mes dallgëve të detit, ashtu në mes stuhish!
Ka rënë qetësia në rrugë,
Kjo mbrëmje, po hesht gjithashtu,
dhe kalimtarët e fundit,
kanë ikur dhe s”ka asnjë gjurmë.
Kërkoj gjithandej se s”i dihet,
është kohë humbjesh në fakt,
Ka ndodhur vërtet, a më duket,
se s’je, e ke ikur për pak?!