Archive for July, 2014

Mos i beso askujt,
Mos e urrej veten
Por me beso mua
qe per ty jap jeten.

Edhe pse je larg
Asgje sme pengon
Largesia na ndan
DASHURIA, na bashkon.

Eja të vallzojmë,
ta dehim natën me ritmin tonë,
sa pranë jemi të dy,
puthitur,
buzë më buzë pa folur,
duarsh përqafuar,
nën këta tinguj dehëse muzike.

Besoj në fjalë nderi që i japin kuptim jetës,
përjetoj kënaqësitë nga burimi i së vërtetës,
iu besoj syve që shohin tej vetës,
iu besoj dhe ëndërrave që i hapin udhë ditës,
agimeve të hershme e shkëlqimit të dritës.
Besoj në premtime, që kanë peshë guri,
besoj në ngushëllime që shërojnë kokë burri.

Ky det,ky qiell dhe kjo dit vere
e kthjellet si qelqe.
Frymemarja, ne nje dite si kjo ,
eshte teper e lehte.

E mbushur me kete ajer ,jam bere e tere
si pupel e lehte,
me keta qiej te paster ,me kete mbrekulli natyre,
sikur do te kap rete.

Éshtë vonè pér t’i kuptuar fajet,
vonë pér tè thënë më fal,
është vonê zemrës t’i hapësh dyert,
kur miqëve atë ua ke përplas.

Është vonë tê mësosh të heshtësh,
të kërkosh hapat e një ikje,
ështê vonë shiuan ta duash,
dhe lulet që dikur i shkelje.
Është vonë për të qarë,
vonë për të thënë tê dua…

Sa vjet e më shumë,
vitet ikin varg,
mbyllen cikle ndodhish ,
dhimbja gjen ngushëllim,
syri bëhet xixë në udhëtimin e ri ,
pasojnë fjalë bekimi e urata,
E vitet ikin,
ikin një nga një.

Kerkoj mes endrave dicka te vertet,,,
mundohem me kot e smund ta gjej dot,,
a thua vec endra kan per te mbet,,
dhe asgje te vertet nuk ka ne ket bot,,

Vret edhe e mira.Kufiri duhet edhe per miresine,,se sic do gje tjeter po e kalove masen kthehet ne te kundert,,, gjithmone kam pyetur veten pse vuajne te miret???,,mos ndoshta nuk njohin masen e dhurimit ..japin dhe harrojne te kthejne koken mbrapa per te pare kush jep per ta..dhe duhet nje njeri i keq qe te bej te kuptosh qe gjarperin po te erdhi ne shtepi ose vrije ose nderro shtepi,, po nuk pate mundesi ta vrasesh..

Kliko për të lexuar poezinë të plotë »