Posts Tagged ‘poezi 2014’
Ti je yll qe rrugen ma ndricon,
Ti je vullkan qe zemren ma pervelon .
Ti je shikim ne syt e mi
Ti je i vetmi qe me ka ber ta ndjej fort kte dashuri .
Ti je arsye e fort qe me ben te fluturoj pa krah.
Ti me jep force edhe kur me mungon ajo.
Ti je diell qe ndricon ditet e mija
Ti je princi im qe me shfaqesh qdo nat ne endrrat e mija.
Ti me mbush plot gezim, lumturi kte shpirtin tim ti je ai i dashuri im.
Ti ishe ajo,
qe mua me beri,
te ngrija koken,
dhe drejt te vazhdoja.
Disa pika shiu ran mbi parvaz,
Dhe me kercitjet me zgjuan nga gjumi!
E urrej ate kercitje se imazhin tend ma humbi!
Po te shihja ne enderr ashtu si ishim dikur,
Un pran teje ti me mbuloje si pelhur!
Hap syt dhe trishtohem ti nuk je,
Nuk ti shoh dot syt e bukur,
Sa keq i dashur mbete imazh i humbur!!
Te dergoj nje puthje
qe te ngrohi buzet e tua,
Nje fjale te dua
qe te ndricoj ne zemren tende ,
Nje buzeqeshje,
qe te ndricoj ne jeten tende,
Sado qe larg teje jam,
prap jam me ty…
Shpesh here jetojme,
Ne nje bote qe s’ekziston,
Por papritur mesojme,
Se askush s’te vlereson.
Zemra e kupton
Por s’do ta pranoje.
Dhe perseri vazhdon,
Njesoj te mendoje.
Mendon se te do,
Por ai te urren.
Me shpresa te kota
Veten e genjen.
I vetmi mesim
Prej kiesaj historie,
S’mund te kete shpjegim
Per “Dhimbje Dashurie”.
Me duaj 1-ore
Te te dua 1-dite,
Me duaj 1-muaj
Te te dua 1-vite,
Me duaj nje shekull
Te te dua dhe e vdekur…
Zemra jote nuk rrahu per mua pranoje, nuk ke pas kurr ndjenja per mua fiksoje, po te me doje nuk me lendoje, kur me mbysje me lot sa zi u tregoje, dhe nuk ndryshoje perseri vazhdoje te me lendoje, ne krahun tjeter me ate shkoje, me dashurin tende te madhe une nuk i besoja te tjerve por i besova syve te mi, e verteta heret a von del ne shesh gabimi im ka qene qe te kam dashur, mos kerko falje se nuk te fal dot, te fala shume sa desh shkatrova veten time, koha ndryshon gjithcka nga e keqja duhet te mesosh te miren duhet ta jetosh.
Loading ...