Posts Tagged ‘Poezi dashurie’
E di se te kam shoqe
E di e shok me ke,
Por keshtu shkruajti Perendija
Ne mes nesh hyri dashuria.
Ndoshta ste pelqej
ndoshta te nervezoj
por ta them te drejten
shum te dashuroj.
Kliko për të lexuar poezinë të plotë »
Jam me ty ne cdo moment
dhe pse je larg un jam me ty
fytyren tende kame ndermend
imazhin tend e mbaj ne sy.
Ne jeten time kam mesuar,
Se jo gjithmone je fitimtar.
Se ne kembe per te qendruar,
Duhet te kesh rene me pare!
Shume here humba drejtimin,
Rrugeve te saj pa‘mbarim.
Po kurre s‘humba besimin,
Se do gjeja destinacionin tim!
Nje nga nje shkallet i ngjita,
Here me gas e here me lote.
Disa here dhe rreshkita,
Por u cova prape me e forte.!
Te dua,
dhe me mungesen tende vuaj,
neper endrat e tua perpiqem te te vizitoj.
por ndihem si femije, ne nje bote te huaj,
pa dashurin tende aty nuk mund te jetoj!
Jo te gjithe e kan ate fat,
Qe kafe nga une te pin,
Se ajo pihet,
per gezim e hidherim.
Prandaj vendosa,
traditen ta ndryshoj,
Kete kafe speciale,
Ty ta dhuroj.
Nuk te ben dem,
Jeten ta zgjat,
Me arome trendafilash ,
Pije kete nate.
Kur mos të jesh më me mua,
unë nuk do egzistoj më.
Petalet e trëndafilave te padhuruar,
do te rrëzohen një nga një!
Do ketë diell në qytetin tënd,
era do fryjë sërish nga Adriatiku,
Do ketë shi, borë,
që ëmbël do të të shtrihet tek floku.
Ne zhegun e gjate te pritjes,
ti ishe ,fresku i mbremjes,
ardhur nga ato vise
ku gatuhen, melhemet e zemres!
Cfare te t‘jap si kujtim
Te te jap gjysmen e shpirtit tim?
Nese shpirti s‘te mjafton
te jap syrin qe loton.
Nese syri s‘te mjafton
te jap buzen qe te pervlon
Nese as buza s‘te mjafton
une te jap zemren
qe ta kesh PERGJITHMONE.