Posts Tagged ‘poezi te bukura’
Drite e mengjesit kur del,
mendimet lindin e dita nis,
mendimi i pare je ne kete mengjes,
dhe i fundit kur nata ngrys.
Ah sa vlen nje perqafim,
aq sa te te mbaje ne jete,
nje puthje, nje ledhatim i lehte,
te ben te ndihesh ne shpirt e qete.
Sa drite ka kjo dite,
por drita ime, vec ti,
drite ne cdo agim,
drite ne syte e mi…
Ti me mbron,
ti me keshillon,
ti je drite,
qe jeten me ndricon.
Te kam jete, te kam shpirt,
me ty nata behet dite,
shoh qiellin e pakufi,
aty te gjej vetem ti.
Larg meje je,
sa shume me mungon,
a jam mire apo sjam,
hic ste intereson.
Une per ty jap jeten,
ti vec argetohesh,
s’je me mua kur me duhesh,
valle ndonjehere a do pendohesh?
Asgje s’eshte e bukur
nese ti nuk je,
asgje ska kuptim,
nese dashuri ske.
Dashuria ime,
drita e syve te mi,
asgje ne bote skam,
nese ste kam ty.
Sa e veshtire kjo jete,
kur prane s’te kam,
sa me lendon vetmia,
kur prane teje s’jam.
Sa e veshtire kjo jete,
me ty dua te jem,
dashurine qe une ndiej,
dua te ta them…
Sa dhimbje percjell
kur prane s’te kam,
qielli me erresohet,
gjume frymemarrja me ndal.
Sa dhimbje kur ti
nuk je me ai,
kur ti beson,
nje tjeter njeri.
Sa dhimbje percjell,
kjo e rreme jete,
na bush me lumturi,
pastaj na le vete.
Perse valle me le menjane,
Perse nuk me telefonon,
perse me ben te digjem mall,
perse zemren ma pervelon?
Ah dashuri c’me bere mua,
me ndryshove me bere tjeter,
tashme s’rri nje minute pa te,
me ka mberthyer sikur ne ktheter.
E humba rrugenper disa kohe e di,
por s’ka harte per te ardhur tek ti,
e humba dhe brenda vetes humbas,
shpirti yt si labirinth qe as fillin as fundin nuk ja di,
por ndiej kaq te madhe per ty dashuri,
sa cdo rruge e shpirtit me con tek ti.