Posts Tagged ‘poezi per ty’
Me premto e dashur,
se gjithmone do buzeqeshesh,
do jesh gjith e umtur,
edhe kur pa mua te mbetesh.
Une do te largohem,
ne nje rruge pa kthim,
me ty mesova dashurine,
ti me dhe lumturine.
Po c’t’i besh jetes shpirt,
keshtu qenka e shkruar,
te largohem nga kjo jete,
jetem mire pa e shijuar
E humba rrugenper disa kohe e di,
por s’ka harte per te ardhur tek ti,
e humba dhe brenda vetes humbas,
shpirti yt si labirinth qe as fillin as fundin nuk ja di,
por ndiej kaq te madhe per ty dashuri,
sa cdo rruge e shpirtit me con tek ti.
Mos e hap deren se ben fohte kjo nate
E do venitesh si klorofili ne acar,
Do marresh ngjyren e gjethit te thate
E do dridhesh ne ere si zogu shtegtar.
C’po me djeg ne zemer ky mall,
kjo dashuri po me pervelon,
me del ne enderr kur prane ste kam,
edhe sa keshtu jeta do vazhdon?
As e endrrat me te keqija,
larg meje s’dua te jesh,
ne cdo frymemarrje te dua prane,
vetem kurre te mos me lesh.
Mos ma bej jeten makth,
mos me deno te ri pa ty,
me qendro gjithmone prane,
te dua shume dashuri.
Asgje s’eshte si me pare
asgje s’eshte me e trishte,
ka ndryshuar jeta jone,
ah kjo dashuri sa e brishte.
Jemi bashke ne cdo moment,
ndajme gezim e lumturi,
njeri-tjetrin se leshojme,
duhemi me marrezi.
Ah c’dashuri qenka kjo,
qe mu ngulit thelle ne zeemer?
C’marrezi e bukur qenka kjo,
te shkelqen vec kur degjosh nje emer?
Sa bukur tingellon emri yt,
kur pershperitet nga dy buze,
kur thirret me dashuri e zjarr,
kur mezi pret ta shuash ate mall.
C’brenge qenka kjo e dashurise,
sa e embel dhe e hidhur,
c’frike ndjej ne zemer o Zot,
mos nje dite do jemi te humbur!
Në jetë cbëra që të meritova,
Je dhurata që gjithmonë Zotit I kërkova,
Kur përmendet një emër,
Sytë më shkëlqejnë se të kam në zemër.
Ti më jep një vështrim,
Që zgjon krejt dashurinë në shpirtin tim,
Ti me mbush zemren me lumturi,
je e vetmj dashuri.
Gjithmone me ndodh keshtu,
sa here prane s’jemi,
me merr mall i cmendur,
dua gjithmone bashke te jemi.