Posts Tagged ‘poezi’
Ne kete nate me shi
Brengat nuk pushojne
Zemra e merzitur
Lotet me pikojne.
Nga thellesia e shpirtit
Kendohet nje elegji,
Nje ze i pikelluar
Tretet neper stuhi.
Nje lot me ra
Kur zemra u nda
Zemra shpertheu
Kur zemra jote e genjeu.
Nje pik loti
U be sa nje oqean
Qe syrin ten se ka pran
Syte lotuan kur u tradhetuan.
Syro im lotoi
Se vertet dashuroi
Syte e tu ngjyre blu
Me kan tradhetu..
Koha po kalon
Lotet me jan thare
Sa dua te te shoh
Se malli me ka mare.
Sa shpejt po iken koha
Pa ty kaloi nje vit
Por ndoshta ne rruge
Do te shihemi nje dite.
Ende zerin ta kujtoj
Ende une te dashuroj
Ti ishe jeta ime
Ti do te jesh Anjeza ime.
Anjeza te lutem kthehu
Zemra pasqyren e theu
Anjeza te dua
Dhe pse nuk je me mua.
Anjeza dashuria ime e par
Pa ty dita s’me shkon mbar
Anjeza eja eja, te prese
Se pa ty nuk kam jete.
Ç’t’i bëj lules që hedh shtat,
në pagjumjen time, ç’do nat’,
në kraharor rrënjosur,
me aromë shpirti parfumosur.
Ta ujis me kujtime,
ta ledhatoj,
me puhizë të frymës sime,
ta këpus e të ta fal.
Por, s’e di
në më pret ende zgjuar,
se do vija shpejt e shpejt
me lulen ndër duar…
Ne zemren time
Je ndjenja me e paster,
Sa here qe iken larg
Zemra te kerkon afer.
Te adhuroj me shpirt
Se ti je jeta ime,
Personi qe e mbush
Me jete qenjen time.
Atje ku bashkohen dy hënat
Atje, në asgjëkund
Dhe dashuria ime për ty
Atje e gjen një fund.
Ku dielli bëhet akull
E deti bëhet shkrumb
Dashuria ime për ty
Atje e gjen një fund.
Ne kerkim te nje ylli qe naten bie,
Me shpresen per te shprehur nje deshire,
Syte ngulur ne nje hapsire pa fund,
Papritur humbas dhe ndihem i lire.