Ka kaluar kohe e gjate qe kur nuk te kam pare,
vetem Zoti mund ta dije, malli sa me ka marre,
c’po me dridhet mua kjo zemer e mjere,
a mund te jemi ne te dy bashke vec edhe nje here?
Kur nje dit do ti them lamtumire kesaj bote,
dije mire se mua me ka vra bukuria e jote,
oh jo, kur une te vdes mos vajto mbi varr,
se zemren ma lendove porsa isha gjall!
Nese e do bukurine
atehere mos me duaj mua,
sepse ka te tjera
qe jan me te bukur se une!
Nese e do mencurine
atehere mos me duaj mua,
sepse ka te tjera
qe jan me te mencura se une!
Mbi buzen tende un isha bleta,
qe shetiti gjith lulezimin,
aty mbi buzen tende,
kisha vene qendrimin.
Mbi buzet e tua kisha pushuar,
puthjet me te embla aty kisha leshuar,
kisha nxjerr nektar nga buzet e tua,
mjaltin me te embel kisha krijuar!
Ne kete nate me shi
Brengat nuk pushojne
Zemra e merzitur
Lotet me pikojne.
Nga thellesia e shpirtit
Kendohet nje elegji,
Nje ze i pikelluar
Tretet neper stuhi.
Nje lot me ra
Kur zemra u nda
Zemra shpertheu
Kur zemra jote e genjeu.
Nje pik loti
U be sa nje oqean
Qe syrin ten se ka pran
Syte lotuan kur u tradhetuan.
Syro im lotoi
Se vertet dashuroi
Syte e tu ngjyre blu
Me kan tradhetu..
Koha po kalon
Lotet me jan thare
Sa dua te te shoh
Se malli me ka mare.
Sa shpejt po iken koha
Pa ty kaloi nje vit
Por ndoshta ne rruge
Do te shihemi nje dite.
Ende zerin ta kujtoj
Ende une te dashuroj
Ti ishe jeta ime
Ti do te jesh Anjeza ime.
Anjeza te lutem kthehu
Zemra pasqyren e theu
Anjeza te dua
Dhe pse nuk je me mua.
Anjeza dashuria ime e par
Pa ty dita s’me shkon mbar
Anjeza eja eja, te prese
Se pa ty nuk kam jete.
Ç’t’i bëj lules që hedh shtat,
në pagjumjen time, ç’do nat’,
në kraharor rrënjosur,
me aromë shpirti parfumosur.
Ta ujis me kujtime,
ta ledhatoj,
me puhizë të frymës sime,
ta këpus e të ta fal.
Por, s’e di
në më pret ende zgjuar,
se do vija shpejt e shpejt
me lulen ndër duar…