Arkiva për kategorinë ‘Poezi dashurie’
Mora fletoren nisa te shkruaj,
Kete poezi ty ta dedikoj,
Se di si eshte e verteta kur ti me shikon,
me nje shikim mendjen ma trazon.
Se di a jam ne enderr ,
kur ti me shikon,
s’dua te zgjohem,
kur me perqafon.
Kur loti preku faqen,
Dhe shpirti u lendua,
dora shtrengoi doren,
dhe i tha te dua.
Kur zemra rrahu fort,
dhe doli nga krahërori,
tjeter zemer gjeti,
dhe jet nga jeta mori.
Je si lule ne shpirtin tim,
qe mban ere pa mbarim,
e cdo dit qe po kalon,
zemren me shum po ma shpon.
Se kjo zemer,
vetem ty te don,
Per ty cdohere rreh,
mos e lendo se gjak do pikon.
Zemra ime
po vuan per ty,
ti zemren mua,
Ma bere hi.
Ti zemren ma theve.
jeten ma shkaterrove,
nuk tu be vone
sa shume me lendove.
Dy pika loti, me rrodhen nga syte,
Mbi letren qe po shkruaja , me rane,
Thelle me trondite ne shpirt,
lotet shume shpejt,
shume shpejt nga letra u thane.
Mbi fjalen, ku qe shkruar “Te Dua”,
Pikat e lotit tim, rane
u treten me bojen e shkruar,
ku nje shenje te vogel lane.
Zemra ime po vuan per ty,
ti zemren ma lendove,
ti zemren ma theve,
jeten ma shkatrrove.
Ne dritare isha duke shikuar
nje zog i vogel ciceronte,
fluturroi ne kaltersi,
shpirtin jeter e kerkonte.
Te dua te dua deri sa te vdes
edhe ne ate boten tjeterune do te pres,
Une te dua, ti me don, dashuria
jone nuk mbarron.
Krejt bota kerkon paqe,
cdo zemer kerkon ilaç
Kjo quhet dashuria e vertet,
Te dua per jet.
Nje lule te cel ne zemren time,
nje trup u shtri mbi mua,
nje dor me perkedhel embel,
nje ze me thot TE DUA.
Perse smunda ta prano?
Perse smunda ta shikoj?
Perse zemra se pranon?
Perse mendja e kundeshton?
Perse endrra nuk realizohet?
Perse frika nuk largohet?
Perse realiteti im duhet te jete pa ty?
Perse ste them te dua me lot ne sy?
Loading ...