Archive for March, 2016

Zemra ime
po vuan per ty,
ti zemren mua,
Ma bere hi.

Ti zemren ma theve.
jeten ma shkaterrove,
nuk tu be vone
sa shume me lendove.

Dy pika loti, me rrodhen nga syte,
Mbi letren qe po shkruaja , me rane,
Thelle me trondite ne shpirt,
lotet shume shpejt,
shume shpejt nga letra u thane.

Mbi fjalen, ku qe shkruar “Te Dua”,
Pikat e lotit tim, rane
u treten me bojen e shkruar,
ku nje shenje te vogel lane.

Kliko për të lexuar poezinë të plotë »

Zemra ime po vuan per ty,
ti zemren ma lendove,
ti zemren ma theve,
jeten ma shkatrrove.

Ne dritare isha duke shikuar
nje zog i vogel ciceronte,
fluturroi ne kaltersi,
shpirtin jeter e kerkonte.

Te dua te dua deri sa te vdes
edhe ne ate boten tjeterune do te pres,
Une te dua, ti me don, dashuria
jone nuk mbarron.

Krejt bota kerkon paqe,
cdo zemer kerkon ilaç
Kjo quhet dashuria e vertet,
Te dua per jet.

Nje lule te cel ne zemren time,
nje trup u shtri mbi mua,
nje dor me perkedhel embel,
nje ze me thot TE DUA.

Perse smunda ta prano?
Perse smunda ta shikoj?
Perse zemra se pranon?
Perse mendja e kundeshton?

Perse endrra nuk realizohet?
Perse frika nuk largohet?
Perse realiteti im duhet te jete pa ty?
Perse ste them te dua me lot ne sy?

Nuk jam poete
per tet shkruar poezi,
por nga thellesia e zemres
te them qe te dua vetem ty.

Nese me do nje ore
do te dua nje dite dite,
nese me do nje jave,
do te dua nje vit.

Kam nje histori per
kohen e kaluar,
kur me le ti mua,
me koke te germuar.

Nuk u dorzova, u zgjova,
ne fakt ne fund u hakmora,
thash qe nuk kam per ta falur,
derisa arrita qellimin nuk kisha te ndalur.

I dola perballe e kryelarte,
pa pike loti ne sy e pa meshire,
shume e qete ate qe kisha i thashe,
tashme e mora ate qe kisha deshire.

Dy zemra u deshen dikush i pengoi,
Dy fjale u thane askush si degjoi,
Nje dashuri e lene ne harrese,
Dy zemra te ndara, nje shpirt i pabese!

Do te isha me ty nese ti do me kerkoje,
Do te doja shume nese ti do me doje,
Po tani qaj per ty se me lendove.
Mund te vdisja per ty por ti kurre se kuptove!