Posts Tagged ‘poezi shqip’

Kam jetuar në fakt shumë ”lamtumira”
Sesi jam ndjerë e më është dukur.!
Brenda fjalës ekziston e ”mira”
Në të vërtetë, s’ka gjë të bukur.

U zgjova duke qare,
Enderrova qe nuk do vije me.
Te ndjej ne heshtje,
Te ndjej thelle ne zemren time
Qe u mbush me dhimbje,
Te ndjej ne harres,
Te ndjej ne kujtime,
Te ndjej ne cdo vend
Te ndjej vetem ty te ndjej

Te dua si askush ne kete bote
Te dua por nuk ta them dot
Te dua dhe ti nuk e din
E di qe kurre nuk do jesh me mua
Por un gjithmon do te te dua,
Te deshiroj si askend tjeter
Sa keq qe ti je me nje tjeter…

Mos i beso askujt,
Mos e urrej veten
Por me beso mua
qe per ty jap jeten.

Edhe pse je larg
Asgje sme pengon
Largesia na ndan
DASHURIA, na bashkon.

Besoj në fjalë nderi që i japin kuptim jetës,
përjetoj kënaqësitë nga burimi i së vërtetës,
iu besoj syve që shohin tej vetës,
iu besoj dhe ëndërrave që i hapin udhë ditës,
agimeve të hershme e shkëlqimit të dritës.
Besoj në premtime, që kanë peshë guri,
besoj në ngushëllime që shërojnë kokë burri.

Zhgenjimi perdit po hedhe valle,
mjerimi i ngre pisten e vallezimit,
me jemi spektator te rradhes,
qe ndjekim shfaqen e “Argetimit”.

Per skena gjigande e presim bileten,
rradhet tejmbushur, nuk ka me vend,
paguajm per shfaqen me vete jeten,
askush nga dhimbja, nuk e nxjer zen.

Nje person qe nuk e njoh
Nje person qe rralle e shoh
Nje person qe as emrin nuk ja di
Une fillova ta dua pa e njohur mir.
Kliko për të lexuar poezinë të plotë »