Kur qetësisht të dridhet nata,
Në fund të detit me hënën lartë,
Ku gjenden fjalë pafund të gjata,
Por edhe heshtjen që bëhet, art!
Kur ëmbëlsisht të t’dridhet buza,
Në fund të detit me hënën sy,
Do gjesh aty me mij’ra muza,
Dhe penën time do gjesh, aty!