Flamur:

Nje qast malli…!

Nuk po te shkruaj per te te then se te dua shume, jo as per te te thene
se per ty derdh lot ne keto momente.Ajo qe sot me shtyn
te shkruaj eshte malli qe kam per ty.Vertet ne keto momente po ndjej
mall.rrespekti per ty eshte e vetmja ndjenje qe me ka mbetur brenda
meje dhe nuk dua ta zhduk.Dhe malli ne keto momente nuk po me le te
qete.sot me erdhen ne mendje kujtimet dhe endrrat qe thelle i kam
varrosur ne shpirt.Ato miljona enderra qe vertet kane kohe qe kan filluar
te treten.Por sot vetem malli qe po me shtyn t`shkruaj me ben qe te bashkoj
edhe nje her eshtrat e ture per t`kujtuar ty dhe nje her si nje mike te
vjeter qe kurr nuk arrita t`ja hap vertet zemren.

E vetmja ndjenje qe vertet per ty nuk e kam shuar eshte rrespekti
per nje njeri qe dikur e kam pasur thell ne zeme.per sot…Kjo ndjenje
po me qon ne mallin qe kam per ty.Malli qe kam er t`paret dhe
tet t`shtrngoj nje here fort pas vetes,dhe te rrim ne nje tavoline
kafeneje si dikur dhe te bejm muhabet per kohen kur kemi
qen thjesht miq te vjeter.Dhe ndersa une u ktheva me fytyre nga muri me
dolen dy pika lot nga syte e mi.Nuk e kuptova se po qaja po vetem kur
lotet e mi me lagen faqet kuptova se ishin duke bere rrugen e tyre qe
kishin kohe pa e bere.Veret sa shume kohe qe nan kaluar… qe kur kam
te pare?Sa keq.Dhe ndersa ende po mendoj se sa mund te kesh ndryshuar
shtrengoj syte forte per te mos nxjerr lot te tjert por nuk i mbaj edhe dot
me force brenda meje.Vetem ajo ndjena e mallit me ben te shpalos edhe nje her
tere kohen e kaluar me ty.
Ndjej vertet mall.Megjithse e urrej te flas per nje kohe te shkuar sepse
eshte vertet diqka qe ka kaluar.Sot dua t`i kujtoj vetes tere momentet
e bukura me ty.Mundohem qe ti mbaj mend si nje njeri qe do te jent mikesha
ime perjet.Une prape te them se rrespekti qe une kam per ty me ben se ti
ne jet tende kurr nuk do t harroshse… DIKUR…DIkush…DIKU!…