Kjo eshte nje bote e vecante, e cila ndodhet atje ku eshte kulmi i dashurise, sepse dashuria eshte vetem dashuri dhe jo interes, atje ku modestia nuk eshte hipokrizi por eshte menyre e te qenit, atje ku toleranca mer kuptimin e veretet, si shikimi i vetes nepermjet tjetrit.
Nuk ka rruge tjeter orientimi ne kete realitet qe e quajme jete per te dale pertej reve qe na mbulojne, vecse duke respektuar nje kod te ri, duke degjuar ate qe na thote shpirti yne.
Brenda shpirtit mund te arrish ato qe ne jeten matriale jane teresisht te privuar nga ekzistenca, me forcen e shpirtit mund te takosh miq qe i kupton dhe te kuptojne. Aty te bota e shpirtit nuk ka kufi midis mua dhe tjetrit, prandaj forca e shpirtit e gjykon njeriun pertej gjeografise, pertej kufijve dhe epokave, pertej iluzioneve te tij, pertej gabimeve apo meritave qe i kane njohur te tjeret. Ne shpirt bota eshte ne duart tona prandaj ne e udheheqim ate sikur femiju i pafajshem dhe i padjallezuar.
Ti dish kufijte do te thote se shpirterisht i ke kaluar ata. Kufijte me te pameshirshem jane at ate padukshmit dhe te japin ndjenjen e nje lirie iluzore.

Një koment për “Bota shpirterore”