Shpesh here jetojme,
Ne nje bote qe s’ekziston,
Por papritur mesojme,
Se askush s’te vlereson.
Zemra e kupton
Por s’do ta pranoje.
Dhe perseri vazhdon,
Njesoj te mendoje.
Mendon se te do,
Por ai te urren.
Me shpresa te kota
Veten e genjen.
I vetmi mesim
Prej kiesaj historie,
S’mund te kete shpjegim
Per “Dhimbje Dashurie”.
ME FALNI DUA TE BEJ EDHE UNE NJE KOMENTE..
JU I BENI SHUME TE BUKURA KETO POEZI..
JU LUMT JU ME PELQENI SHUME…
shum te bukra poezi jeni shum te veqant
keto poezi pak a shume te bukura por beni poezi pa shgenjime…ok….:PPP
m’shiko te shikoj ne ramazan s’guxoj met prek me dor je e embel e te dua shum mas iftarit ki pun me muu
Mka marr malli po me tret vetem telefoni mallin po ma jek
Dua tet perqafoj ta ndjej se je me mua ta shuj mallin tim ne buzet e tua
E mallkoj gurbetin dhe ket largesi e lus zotin te me bashkoj me tyy <3
Po shkruj me mall
E merzitur shum
Pa te perkujtuar
Smund te bej gjum
Zemra pom qan
Qe nuk te takova
U nise ne rugg
E ste perqafova :'(