Archive for December, 2009

Me dhemb zemra ku te shkoj
s’ka doktor qe ta sheroj
humba shpirtin s’di ku shkoi
s’ka polic qe ta zbuloi
syri qan per nje person
se ka kohe qe se shikon
buza dridhet si e marre
per buzet e tua malli e ka mare
trupi vuan nje fjale s’thote
pa ty i dashur trupi im ka ftohte
shpirti iku s’di ku shkoi
shpirtin e tij ka dal te kerkoj
une ne heshtje rri e qaj
se te dua nuk kam faj

Mbyll syte…
Dy lot ne fytyre me pikojne
jane lotet e shpirtit tim
qe ngadal po shterojn
Kam frike…
Nuk dua perjete te vuaj
nuk dua qe shpresa per dashurine
brenda ne shpirt te vdes

Ti me mohove dashurine
e zemren ma coptove
tani jam vetem
perball pasqyres
shoh veten dhe veten s’njoh
ne ate pasqyre nuk shoh nje njeri
shoh vec nje shpirt te humbur
te humbur ne labirintet e dashurise
si nje shpell e erret e pafund
ku ne te vrapoj si e cmendur
kerkoj rrugen per tek ti
kerkoj rrugen e lumturise.
Vrapon shpirti tek tretet ngadal
nuk do te dorezohet
luften nuk do qe ta humbas
se pa ty i dashur
asgje nuk ka kuptim.

E ndiej qe jam lodhur
por nuk kam per tu dorezuar
kam nevoj shpresen mos ta humbas
kam nevoj dashurise ti besoj
qe kete betej te fitoj.

Ne erresiren e tmereve
vrapoj pa pushim
kerkoj vec nje drite
driten per tek ti
Ndalem…
Nje drite e zbehte para syve te mi
mbledh forcat dhe mar guxim
vrapoj drejte drites se zbehte
qe sa vinte e forcohej me shume
sa vinte dhe behej me verbuese
Me ne fund…
jam prane daljes
fuqit e mbetura mbledh
mbushem me fryme
mar guxim dhe drejt drites shkoj
para meje shfaqet dikush
e shoh, e shoh…
dhe smund ta besoj
personi perball meje sje ti
ai me veshtron e doren me zgjat
Mbyll syte…
O zot pse jo ai???
me thuaj te lutem
cfare te bej tani?????????

Dimer…
Nje shi i eger qytetin kish pushtuar
rete e zeza kaltersin e kishin mbuluar
qe nje pamje e eger dhe e ftohte
nje pamje e frikshme qe nuk e shihje dot
dukej sikur jeta e qytetit
qe zhdukur fare
rruget e pushtuara nga shiu
dukeshin te vdekura
si vajza qe varrosej nen pikat e shiut
qe ridhnin si lotet e familjarve te saj
te cilet qanin pa pushim
per ate engjell bukurie
qe vdiq cuditerisht.
Lot pot dhimbje po derdheshin
por diku aty rotull
nje djale qante me shume
nje trendafil te kuq
ia hodhi mbi arkivol
tha disa fjale
qe trupin ta dritherojne
dukej sikur ndjehej fajtor
per vdekjen e saj
dukej sikur me te donte te shkonte
se nga buza qe i dridhej
disa fjale po ithoshte:
“Mos ki o shpirt frike
nga erresira aty posht
mos qaj kur mall te kesh
per te dashurit e tu
mos mendo se e vetme
gjithmon do te rish
dije se nje dite
aty do te vij edhe une
dije se ky eshte nje betim nga ana ime
se e kuptova teper vone
se te doja vertet
dhe tani po e paguaj shume shtrenjt.
Ti shpirt fli derisa te vi une
ta dish o engjelli im
se tek ty do te vi
do te puth buzet e tua te ftohta
e te te zgjoj nga ai gjume
e te te coj te shohesh parajsen
te cilen e enderoje aq shume
parajsen qe e enderoje ne kete bote
por qe une me krenarin time
nuk mund te ta plotesoj dot
shpresoj te me kesh falur
se te dua me gjithe shpirt
e e bashku me zotin
sot po qaj per ty
se shi ka ne syte e mi
e shi ne qiellin
qe sot zi ka veshur per ty.
Me fal pergjithmon i yti….”
LLotet e dhimbjes se lane me
qe te flas
por shpirti brenda tij
ende po uluriste
kerkonte gezimin qe e perjetoi
dikur me ate vajze
gezimin e shpirtit qe u fshi
pergjithnje nga syte e tij.
Shiu vazhdonte te binte pa pushim
qielli vazhdonte te nxihej vazhdimisht
njerezit ngadal filluan te largohen
pervec djalit qe s’mundte
dot te largohej
kishte frike te largohej qe aty
kishte frike se mos
ajo do te qante per te perseri
ne zemer nje thike te forte ndjeu
hdhi syte nga qielli i erret
e me gjithe shpirt uleriu
dhe mbi varrin e saj i vdekur ra
ne trupin e tij nuk ndihej me asgje
ne gjumin e perjetshem ai ra
e shkoi tek ajo e zgjoi
ashtu sic ja premtoi
e mori dhe parajsen
qe ajo enderonte ia plotesoi
si dy engjej te
DASHURISE SE PERJETESHME
jetuan pergjithmn te lumtur ne boten
e pertejme.

Nje dolli do te ngre
per kete dashuri te re
kete gote plot me vere
me fund do ta pi
se ma vodhe zemren
e dehe nga dashuria per ty
i dhe shpres edhe gezim
ndeze driten e lumturise
ne shpirtin tim
u shfaqe ne momentin e duhur
e zhduke dhimbjen brenda meje
dhe e shnderove ne pluhur
dhe kjo gje vetem fal teje.
Pas asaj gote nje tjeter do te pi
ne shenj nderi
qe ketij shpirti te vetmuar
e te harruar i fale lumturi
e pas asaj gote
te tjera do te pi
do te dehem me vere
ashtu si zemra ime
eshte e dehur nga dshuria
PER TY.

Me ka marr malii te shoh ne sy
me ka marr malli te rri me ty”
me ka marr malli buzen ta shijoj
jo qe e kam Puthur ndonjeher por dua
TA PROVOJ