E mallkoj diten qe te pash,
E mallkoj shikimin qe ta dhash,
E mallkoj buzqeshjenqe ta dhurova,
E mallkoj veten qe ne ty u dashurova.
Nje zemer e vetmuar
po pikon gjak,
Prej mungeses tande,
po digjet flak.
Nje puthje e jotja,
me kishte ndimuar,
Zemren time
per ta sheruar.
Me fal qe te desha,
me fal qe te dua,
Me fal qe s”jam me ty,
e me fal qe ti je pa mua.
Me fal qe te mendoj,
me fal qe s”te harroj,
Me fal qe pa ty,
Nuk mund te jetoj.
10 Komente për “E mallkoj”
Posto një koment
Loading ...
te dua
Ka njerez qe se dashurine se meritojne ngaqe sdine te duam por te mashtrojne
shum poezi e dhimshme
po kjo nuk eshte nje poezi po tre e mallkoj dhe nje zemer e vetmuar dhe me fal
e mallkon sepse ai te ka bere te vuash
disa njerez nk e meritojn dashurin qe ti ja ke dhuruar
te dua
Te kam marr shume inat. Si erdhe keshtu, pa pandehur, plot mister, e pushtove mbreterine e dashurise time?
Po si munde njeher? Une mendoja se muret e akullta qe kisha ngritur, ishin mjaftueshem per te penguar kedo qe donte t’i afrohej shpirtit tim, por jo. Vjen ti dhe pa u munduar fare, gjen nje shteg dhe futesh brenda e sundon gjithcka.
Une te kam marr inat. Shume inat, sepse me bere te kuptoj se jam i dobet, se dorzohem lehte. une tu dorzova ty, i deshperuar, ose ndoshta isha i lodhur se qendruari brenda asaj keshtjelle akulli. Tu dorzova i teri, ashtu sic u dorzohen ushtrite e deshperuara, pa vullnet. Dhe ti, nje pushtuese e embel, shkrive cdo akull dhe mbolle lule, ndeze zjarre dhe me mbajte ngrohte! Ndaj te kam inat, se je kaq e mire, sa me ben te dobet, kur behet fjale per ty, jam i dobet, te dorzohem i teri.
Varka do uje
Qe te notoj
Pistoleta do plumba
Qe te qelloj
Zemra do gjak
Qe te punoj
Une te dua ty
Qe te jetoj
Poezii Shumm E Dhimshme 🙁 🙁