Nje dit te erdha pran
ti me vdekjen po luftoje
shum papritur me than
kishe muaj qe me kerkoje…

por un ste qendrova pran
kur ti per mua nevoje kishe
nuk ti perkedhela dot buzet
se larg meje ishe…

dikur u deshem shum
por nje dor mekatare na ndau
sfola un sfole as ti
fati rruget tona i percau…

un u nisa shum larg
po se duroja dot vetmin
neteve te gjata pa gjum
te kerkonte shpirti im…

zemra jote shpertheu
sduronte dot larg meje
dhe ti e dije shum mir
dhe un tretesha larg teje…

nje dit telefoni ra
dhe erdhi lajmi i keq
esht ne ditet e fundit me than
pa ty si del shpirti
dhe shum po heq…

nuk dija cte mendoja
lotet me venin varg-varg
ty po te merrte vdekja
po un isha ende larg…

i hipa avionit te mallkuar
qe do me sillte pran teje
ta jepja dhe ty mundesin
te shuheshe pran meje…

dhe ja ku gjendem
para deres se nje spitali
aty ku do takohen bashk
gjysem i vdekuri dhe i gjalli…

brenda hyra,te gjeta ne shtrat
ishte shum i zbehte, me buze te that
te fola po ti sm degjoje
me mish e me shpirt lufotoje qe te jetoje…

tani qe me kishe pran
doje ti hapje syt
por vdekja e mallkuar
ste jep mundesi te dyt…

zemra te rrihte
e ndjeje qe isha aty
se zemra ndjeu zemren
qe dikur ishte me ty…

me mundim i hape syt e brishte
dhe me mall me pe
me fole dhe dy fjal
“mos qaj”-me the…

ti po shuheshe para meje
dhe ksaj si jepja dot shpjegim
dhe jeten do ta jepja
qe te gjeje ti shpetim…

“nuk munda larg teje”-me ze te ulet me the
“per mua nuk ka jet,kur pran meje sje”
te putha embel, me puthe dhe ti
lotova un,lotuam t dy…

fryme thell more
dhe zemra te pushoi
lotet ran nga syt e tu
dhe vdekja te pushtoi…

e dija q m ndjeje
mbi trupin tend qaja
dhe lutesha
q perehje te gjeje…

duke qar mbi kraharorin tend
dicka ndjeva
zemra me rrahu fort
sikur ju afrua vdekja…

edhe zemra ime pushoi
pushoi dhe shpirti im
se kjo jet pa syt e tu
per mua sdo kishte kuptim…

…… dhe ja te gjeta
diku aty mbi re
syt e mi lotuan
“dhe ktu bashk do jemi me the”…

per dore m kape
dhe u ngjitem ne parajs
askush sdo ta besonte
ne te dy ishim prap bashk…

i thame njeri-tjetrit Te DUA ngadale
dhe u puthem leht e pa fjal
as vdekja nuk na ndau dot
se ne ishim serish bashk

u larguam te lumtur
humbem diku ne pafundesi
qeshem te dy dhe tham:
“PARAJSA PER MUA JE TI”

***kjo poezi vetem per shpirtin tim qe e dua shuum shum dhe qe me frymezoi per te shkruajtur kto fjal..te dua zemer pergjithmon e jotja..***

105 Komente për “Dashuria e përjetshme”