Nje emer qe e ndjen
Thelle ne shpirt,
Nje emer qe te gezon
Qdo sekond ne dite.
Nje emer qe te shkaterron
Pa pasur meshire,
Nje emer qe driten
Ta bene erresire.
Nje emer qe syte
Ne det i shnderron,
Nje emer qe buzet
Kur e thone i pervelon.
Te bene te qeshesh
Pa asnje deshire,
Te bene te qash
Pa pasur meshire.
Nje fjale qe zemren
Me zjarr ta kaplon,
Nje fjale qe
Mendjen ta turbullon.
Heret ose vone
Ajo gjithmone fiton,
E kjo eshte…Dashuria
Qe te gjithe i heq nga vetmia.
Poezi nga: Arbesa Kaqanolli