Archive for January, 2010

Nese ti do te me vrasesh , mos merr as thike e as pistolete
por me thuaj s`te dua se zemra pushon vete.

Nuk e dija qe ne jeten time te ndodhnin keto ndryshime.Te doja jeten tende me shum se jeten time..

SYRI IM

Syri imë mori shikimin tuaj
Unë brenda shpirtit ndjej detin
Ju jeni engjull i butësive
Koka juaj mban syze te errta

Nga lartë shikoi dhëmbjet
Digjet zemëra për bashkim
Zugu largë fluturon
Unë i humbur në përjetim

Ngjyrat më shoqronin
Ti levizje nga koka ime
Shikoja trupin tuaj
I shoqruar me kujtime

Deti ujin më nuk mbanë
Zemëra juaj fiton dashuri
Ju jeni engjulli në ngushllim
Jeta humbës i madh.

Nese e mban ket sms me don
nese e fshin me adhuron
po qe e lexon nuk mundesh pa mua
nese sma kthen me simpatizon
po ma kthen me dashuron
qka do te besh tani?….

Leter vetem per ty…

Tani kur qdo gje ka mbaruar ne mes nesh,
i kujtoj qastet tona nga e kaluara.
Ti ike kur e kisha me se rendi,
ike duke marr me vete te gjitha gezimet e mia,duke mi lene dhimbjet dhe pikellimin e thell.
I dashur,ka mbetur ne mua vetem jehona e fjaleve tua….jehon e zbrazet.
Pas nesh mbeten vetem lotet dhe deshprimet.
Mbeti dhe shija e dashuris tende.
Asgje nuk mund ti ndihmoj vehtes,…
asgje nuk mund ti ndihmoj,….. dashuris tone te Perenduar…!!!

JETA IME

Jeta ime e zbeht,
e pa shijuar dhe e erret,
planet e fundosura thell ne det.
Une nje tjeter drejtim te jetes desha,
por me rreshqiti shpejt nga duart,
ndoshta se u pyeten te tjeret,
ndoshta se ashtu ishte e shkruar!!!
Jeta qdo dite vjen e me rendohet,
kam harruar te qeshe,
kam harruar te flas…
Kujtoj jeten time,
nje jete pa shpres!
Asgje nuk ngjan ne veht-vehten,
asgje e bukur….
Nuk kam kujt ti drejtohem…
Nuk kam kujt ti tregoj…
Ne kete bote une nuk takoj…!!!

Ndoshta nje dit ne te ardhmen
ti perseri dote kthehesh
por gjall mua te mjeres
sbesoj se doteme gjesh …
mbi var ku un prehem
me keqardhje dote lotosh
dhe ikjen tende prej meje
perjet dota mallkosh
ndoshta shum i permalluar
portretin tim dota kujtosh
kur mbi pllak te gdhendur
emrin tim dota lexosh…
ndoshta per her te fundit
mua falje doteme kerkosh
por pergjigjen time nendhe
sdo mund ta degjosh
dota fal apo jo
as vet se di mire
pasi shpirti im dote jet plotsisht i shkrire.
ndoshta naten doteme presesh
ne endren tende te trokas
por edhe ne qofse vij
asnje fjal nuk dote flas
me hijen e vdekjes dote vij
dhe syt e mia mbi tuat doti fiksoj
frik ne zemer dote shti
derisa ty tete tmeroj…
ndoshta ateher i lumtur
me tjetren do te jetosh dhe shpirtin
tim nen dhe ndoshta kur nuk dotma
TRAZOSH …….

Nje dit te erdha pran
ti me vdekjen po luftoje
shum papritur me than
kishe muaj qe me kerkoje…

por un ste qendrova pran
kur ti per mua nevoje kishe
nuk ti perkedhela dot buzet
se larg meje ishe…

dikur u deshem shum
por nje dor mekatare na ndau
sfola un sfole as ti
fati rruget tona i percau…

un u nisa shum larg
po se duroja dot vetmin
neteve te gjata pa gjum
te kerkonte shpirti im…

zemra jote shpertheu
sduronte dot larg meje
dhe ti e dije shum mir
dhe un tretesha larg teje…

nje dit telefoni ra
dhe erdhi lajmi i keq
esht ne ditet e fundit me than
pa ty si del shpirti
dhe shum po heq…

nuk dija cte mendoja
lotet me venin varg-varg
ty po te merrte vdekja
po un isha ende larg…

i hipa avionit te mallkuar
qe do me sillte pran teje
ta jepja dhe ty mundesin
te shuheshe pran meje…

dhe ja ku gjendem
para deres se nje spitali
aty ku do takohen bashk
gjysem i vdekuri dhe i gjalli…

brenda hyra,te gjeta ne shtrat
ishte shum i zbehte, me buze te that
te fola po ti sm degjoje
me mish e me shpirt lufotoje qe te jetoje…

tani qe me kishe pran
doje ti hapje syt
por vdekja e mallkuar
ste jep mundesi te dyt…

zemra te rrihte
e ndjeje qe isha aty
se zemra ndjeu zemren
qe dikur ishte me ty…

me mundim i hape syt e brishte
dhe me mall me pe
me fole dhe dy fjal
“mos qaj”-me the…

ti po shuheshe para meje
dhe ksaj si jepja dot shpjegim
dhe jeten do ta jepja
qe te gjeje ti shpetim…

“nuk munda larg teje”-me ze te ulet me the
“per mua nuk ka jet,kur pran meje sje”
te putha embel, me puthe dhe ti
lotova un,lotuam t dy…

fryme thell more
dhe zemra te pushoi
lotet ran nga syt e tu
dhe vdekja te pushtoi…

e dija q m ndjeje
mbi trupin tend qaja
dhe lutesha
q perehje te gjeje…

duke qar mbi kraharorin tend
dicka ndjeva
zemra me rrahu fort
sikur ju afrua vdekja…

edhe zemra ime pushoi
pushoi dhe shpirti im
se kjo jet pa syt e tu
per mua sdo kishte kuptim…

…… dhe ja te gjeta
diku aty mbi re
syt e mi lotuan
“dhe ktu bashk do jemi me the”…

per dore m kape
dhe u ngjitem ne parajs
askush sdo ta besonte
ne te dy ishim prap bashk…

i thame njeri-tjetrit Te DUA ngadale
dhe u puthem leht e pa fjal
as vdekja nuk na ndau dot
se ne ishim serish bashk

u larguam te lumtur
humbem diku ne pafundesi
qeshem te dy dhe tham:
“PARAJSA PER MUA JE TI”

***kjo poezi vetem per shpirtin tim qe e dua shuum shum dhe qe me frymezoi per te shkruajtur kto fjal..te dua zemer pergjithmon e jotja..***

Sikur qielli te ishe leter dhe deti ishte boj, nuk do shkruja asgje tjeter, veq se ty te “dashuroj.”♥