alen

Dimer…
Nje shi i eger qytetin kish pushtuar
rete e zeza kaltersin e kishin mbuluar
qe nje pamje e eger dhe e ftohte
nje pamje e frikshme qe nuk e shihje dot
dukej sikur jeta e qytetit
qe zhdukur fare
rruget e pushtuara nga shiu
dukeshin te vdekura
si vajza qe varrosej nen pikat e shiut
qe ridhnin si lotet e familjarve te saj
te cilet qanin pa pushim
per ate engjell bukurie
qe vdiq cuditerisht.
Lot pot dhimbje po derdheshin
por diku aty rotull
nje djale qante me shume
nje trendafil te kuq
ia hodhi mbi arkivol
tha disa fjale
qe trupin ta dritherojne
dukej sikur ndjehej fajtor
per vdekjen e saj
dukej sikur me te donte te shkonte
se nga buza qe i dridhej
disa fjale po ithoshte:
“Mos ki o shpirt frike
nga erresira aty posht
mos qaj kur mall te kesh
per te dashurit e tu
mos mendo se e vetme
gjithmon do te rish
dije se nje dite
aty do te vij edhe une
dije se ky eshte nje betim nga ana ime
se e kuptova teper vone
se te doja vertet
dhe tani po e paguaj shume shtrenjt.
Ti shpirt fli derisa te vi une
ta dish o engjelli im
se tek ty do te vi
do te puth buzet e tua te ftohta
e te te zgjoj nga ai gjume
e te te coj te shohesh parajsen
te cilen e enderoje aq shume
parajsen qe e enderoje ne kete bote
por qe une me krenarin time
nuk mund te ta plotesoj dot
shpresoj te me kesh falur
se te dua me gjithe shpirt
e e bashku me zotin
sot po qaj per ty
se shi ka ne syte e mi
e shi ne qiellin
qe sot zi ka veshur per ty.
Me fal pergjithmon i yti….”
LLotet e dhimbjes se lane me
qe te flas
por shpirti brenda tij
ende po uluriste
kerkonte gezimin qe e perjetoi
dikur me ate vajze
gezimin e shpirtit qe u fshi
pergjithnje nga syte e tij.
Shiu vazhdonte te binte pa pushim
qielli vazhdonte te nxihej vazhdimisht
njerezit ngadal filluan te largohen
pervec djalit qe s’mundte
dot te largohej
kishte frike te largohej qe aty
kishte frike se mos
ajo do te qante per te perseri
ne zemer nje thike te forte ndjeu
hdhi syte nga qielli i erret
e me gjithe shpirt uleriu
dhe mbi varrin e saj i vdekur ra
ne trupin e tij nuk ndihej me asgje
ne gjumin e perjetshem ai ra
e shkoi tek ajo e zgjoi
ashtu sic ja premtoi
e mori dhe parajsen
qe ajo enderonte ia plotesoi
si dy engjej te
DASHURISE SE PERJETESHME
jetuan pergjithmn te lumtur ne boten
e pertejme.


2 Komente për “Dashurie e përjetëshme”

Posto një koment

Sondazh

Dashuria e pare nuk harrohet, si mendoni ju?

Shiko rezultatet

Loading ... Loading ...
Komentet e fundit
About us
Writing and reading love poetry is a way to get in touch with your inner feelings about the emotions of loving and being loved. Love poetry spans emotions from hate and despair to admiration and adulation. The poems offered here reflect that diversity. Love poetry is not only for "lovers" but speaks to anyone who has experienced the desire to be loved... that is it speaks to everyone. We hope you enjoy the love poems offered by PoeziDashurie.me.