Arkiva për kategorinë ‘Poezi dashurie’
Sa e veshtire kjo jete,
kur prane s’te kam,
sa me lendon vetmia,
kur prane teje s’jam.
Sa e veshtire kjo jete,
me ty dua te jem,
dashurine qe une ndiej,
dua te ta them…
Sa me mungon aroma jote,
ti je drite e kesaj bote,
pa ty kjo jete eshhte e kote,
per ty mbytem ne lot.
Sa me mungon nje perqafim,
dora jote mendafsh ne ledhatim,
sa me mungon dashuri,
qofte edhe me i vogli kujtim…
Ti je hene e diell,
ti je nate e dite,
ti je det e qiell,
jete ma mbush drite.
Sa nje qiell te dua,
sa nje det te adhuroj,
nga hena e prap te kthehem,
aq shume te dashuroj.
Sikur te isha lot,
ne syte e tu do te lotoja,
sikur te isha engjell,
endrrat te t;i zbukuroja.
Sikur ne kete bote,
mos te kishte ligesi
eh… si do te ishte,
jeta ime tani…
Mos me thuaj te shkoj
se pa ty dot sjetoj,
mos me thuaj te largohem,
se kurre prej teje s’largohem.
Mos me thuaj te iki,
se e di se me do,
dashurine tone
ti mos e moho.
Endur rrugeve te qytetit
era me perkedhel ngadale,
magjepsur prej saj
sikur ti me perqafon plot mall.
Sa dhimbje percjell
kur prane s’te kam,
qielli me erresohet,
gjume frymemarrja me ndal.
Sa dhimbje kur ti
nuk je me ai,
kur ti beson,
nje tjeter njeri.
Sa dhimbje percjell,
kjo e rreme jete,
na bush me lumturi,
pastaj na le vete.
Asnjeher s’do lejoj,
qe larg teje te jem,
per dashurine tende kam nevoje,
prane gjihmone dua te te ke.
Asnjeher shpirt mo u largo,
mos me ler pa buzeqeshjen tende te arte,
pa ty jeta ime eshte si nje nate ne shkretetire,
me ty ndiej dashuri te zjarrte.
Te dua shume jete,
prandaj s’rri dot pa ty,
asnjehere s’do te largohem kete ta dish,
jjeten dua ta kaloj vetem me ty