Arkiva për kategorinë ‘Poezi dashurie’
Qendroj ulur ne dritare,
e vetmuar qiellin shikoj,
sa shume yje vallezojne,
syte e mi vec ty te kerkojne.
Te pres edhe ate cdo dite,
cdo nate vetem ty re pres,
te kthehesh si dikur te me perqafosh,
doren tende nga imja me mos ta largosh.
Sa e madhe nje dashuri,
sa e lumtur nje jete me ty,
sa te embla momentet sy ne sy,
sa te dashuruar ne te dy.
Sa frike me kaplon,
kur prane s’te kam,
se mos te humbas,
gjithmone ne ankth jam.
Hape zemrën të hyj mbrenda
mbylle shpejt se u çmenda
dora shkruan zemra ndikon
ktheje letrën nese mendon.
Dëgjo zemrën time
po të thotë të vërtetën,
se për ty jam gati
ta japë edhe jetën.
Me pare e pa pare
du një vajz shqiptare,
se parët i kam vetë
atëhere jam mbret.
Dashuri te them,
prane zemres te ndjej,
askund sikur ti,
s’do mundem te gjej.
Faleminderoj Zotin
cdo dite qw te kam,
uroj qe gjithe jetes,
te te kem prane.
Qe tani aroma jote,
mungon ne kraherorin tim,
syte e tu te buzeqeshur,
kur me shohin me ate shikim.
Qe tani malli me mori,
si do jetoj me mungesen tende,
deri sa ti te kthehesh,
pas punes ne ato vende.
Qe tani perqafimi i ngrohte
qe tani buzeqeshja e dlire,
me mbushin shpirtin me pikellim,
por duroj per kohe me te mire
Sa vlere ka nje puthje
sa vlere ka nje perqafim,
pa pasur dashuri,
askush s’mund ta dij.
Sa vlere ka nje shikim,
sa vlere ka nje buzeqeshje,
e jotja behet bota,
i harron gjerat e kota.
Asnjehere s’te ndava nga vetja,
por ti gjithmone syte te tjetra,
nuk qendrove nje dite rehat,
me le vetem dite e nate.
Dashurine s’e vlersove,
asnjehere s’u pajtove,
gjithmone me shume kerkove,
tek tjetra vrapove.
Ti dashuri, me jep jete,
ti dashuri me mban gjalle,
sa shume me merr malli per ty,
shpirt te tako shume rralle.
Ti dashuri me mban fort,
ne krhe kur me shtrengon/
gjithcka e imja te takon ty,
sa shume me mungon.