Archive for October, 2016
Ti je hene e diell,
ti je nate e dite,
ti je det e qiell,
jete ma mbush drite.
Sa nje qiell te dua,
sa nje det te adhuroj,
nga hena e prap te kthehem,
aq shume te dashuroj.
Sikur te isha lot,
ne syte e tu do te lotoja,
sikur te isha engjell,
endrrat te t;i zbukuroja.
Sikur ne kete bote,
mos te kishte ligesi
eh… si do te ishte,
jeta ime tani…
Mos me thuaj te shkoj
se pa ty dot sjetoj,
mos me thuaj te largohem,
se kurre prej teje s’largohem.
Mos me thuaj te iki,
se e di se me do,
dashurine tone
ti mos e moho.
Endur rrugeve te qytetit
era me perkedhel ngadale,
magjepsur prej saj
sikur ti me perqafon plot mall.
Sa dhimbje percjell
kur prane s’te kam,
qielli me erresohet,
gjume frymemarrja me ndal.
Sa dhimbje kur ti
nuk je me ai,
kur ti beson,
nje tjeter njeri.
Sa dhimbje percjell,
kjo e rreme jete,
na bush me lumturi,
pastaj na le vete.
Asnjeher s’do lejoj,
qe larg teje te jem,
per dashurine tende kam nevoje,
prane gjihmone dua te te ke.
Asnjeher shpirt mo u largo,
mos me ler pa buzeqeshjen tende te arte,
pa ty jeta ime eshte si nje nate ne shkretetire,
me ty ndiej dashuri te zjarrte.
Te dua shume jete,
prandaj s’rri dot pa ty,
asnjehere s’do te largohem kete ta dish,
jjeten dua ta kaloj vetem me ty
Natën vonë në dritare qëndroj,
të pres ty e s’të shoh askund,
hëna ndriçon në këtë natë të qetë,
në mendime jam e zhytur pafund.
Heshtja mbizotëron,
unë e vetme jam,
te pres të vish me padurim,
pa ty më forcë nuk kam.
Dashurine qe e kisha per ty
e shkaterrove, e mohove,
ate ndjenje aq te paster,
prej meje e largove.
Me bere te te urrej,
dashuri me mos ndiej,
shkove prehje diku tjeter kerkove,
dashurine tone harrove.
Me tradhtove, me humbe,
dashurine shkaterrove,
sle asnje pike meshire qe te kthehem,
me le nga pikellimi te dehem…