Archive for April, 2015
Ne kerkim te nje ylli qe naten bie,
Me shpresen per te shprehur nje deshire,
Syte ngulur ne nje hapsire pa fund,
Papritur humbas dhe ndihem i lire.
Dhe dielli shkoi në perëndim,
Kjo ditë po ikën e s”vjen më,
njësoj si ikim ne të gjithë,
atëherë kur iket për gjithnjë.
Prandaj, në perëndim, trishtohet,
e gjithë hapësira, tej e tej
Shuhen të gjitha ngjyrat fare
Në zi ngjyroset gjithandej.
Orëve të vona, më pushton vetmia,
Dhe ti akoma, s’dukesh që të vish,
Ti nisu dhe eja, si vjen dashuria,
Mes dallgëve të detit, ashtu në mes stuhish!
Ka rënë qetësia në rrugë,
Kjo mbrëmje, po hesht gjithashtu,
dhe kalimtarët e fundit,
kanë ikur dhe s”ka asnjë gjurmë.
Kërkoj gjithandej se s”i dihet,
është kohë humbjesh në fakt,
Ka ndodhur vërtet, a më duket,
se s’je, e ke ikur për pak?!
Ku ta gjej une ate force
Ne cdo problem te jem burre,
Zemren gur dhe po ta kisha
Pa derdhur lot s’do rrija kurre…
Ti zgjodhe të ikësh në pranverë,
kur qielli ishte më i bukur se kurrë,
kur bari lulëzonte tej e tej,
kur toka avullonte pak më shumë.
Në prag të kësaj pranvere të sapo ardhur,
ti u largove, befas, pa shkak,
Pranvera e trishtuar, ndali lulëzimin,
Zogjtë këngën e ndalën për pak.
Shume uje gri, shume qiej gri,
Gri ne dritare, gri ne vetmi,
Ikin lejleket larg ne arrati,
Shume uje gri, shume qiej gri.
Pikojne strehet melankoli,
Shume strehe gri, shume pika gri,
Postier pertaci vjen ne shtepi,
Me pallto gri, me letra gri.
Hesht pas dritares macoku i zi,
Gazeta hapet me tituj gri,
Gri ne dritare, gri ne vetmi,
Ikin lejleket ne arrati.
Ti je dashuria ime e heshtur
une per ty jap jeten,
ti je ajo qe me ben te jetoj,
nga dashuria per ty harroj dhe veten.
Loading ...